Μυζηθρόπιτες νεράτες

Υλικά:

Για το ζυμάρι:

• 4 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
• Λίγο αλάτι
• Ένα σφηνάκι ρακή
• Περίπου μια κούπα νερό για πιο σφικτό ζυμάρι (ή λίγο παραπάνω για την πιο παραδοσιακή εκδοχή του πιο μαλακού ζυμαριού)

Για τη γέμιση:

• Μισό κιλό ξινομυζήθρα Κρήτης (Πιθανόν να χρειαστούν 2-3 κουταλιές γάλα)
• Επί πλέον Ελάχιστο ελαιόλαδο για το ψήσιμο

Για το σερβίρισμα:

• Μέλι (ή πετιμέζι ή κάποιο σιρόπι της αρεσκείας μας)
• Κανέλα
• Προαιρετικά καβουρδισμένο και κοπανισμένο σουσάμι

Επί το έργον:

A. Ο παραδοσιακός τρόπος

Σε μια λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, ανοίγουμε λακουβίτσα και ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το νερό. Ζυμώνουμε . Το ζυμάρι να είναι μαλακό και κολλώδες.Να μην πέφτει από τα χέρια μας όταν τα βγάζουμε απ’ αυτό. Οι πίτες θα πλάθονται βουτώντας τα χέρια μας σε νερό. Αφήνουμε να ξεκουραστεί κανένα μισάωρο. Αν η μυζήθρα μας είναι αρκετά υγρή τη σπάμε απλώς με ένα πιρούνι και τη ζυμώνουμε να μαλακώσει. Αν είναι πολύ στεγνή της προσθέτουμε 2-3 κουταλιές γάλα να μαλακώσει αλλά να μη γίνει ρευστή.

Συγκεντρώνουμε κοντά στην ηλεκτρική κουζίνα το ζυμάρι, τη μυζήθρα σε μπαλάκια μεγέθους μανταρινιού και ένα μπολ με νερό. Βάζουμε 2-3 σταγόνες ελαιόλαδο σε αντικολλητικό τηγάνι να κάψει.

Βουτάμε τα χέρια μας στο μπολ με το νερό και παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης περίπου στο ίδιο μέγεθος με το μπαλάκι της μυζήθρας. Το απλώνουμε σε μικρό φυλλαράκι και κλείνουμε στο εσωτερικό του τη μυζήθρα. Ενώνουμε καλά.

Το βάζουμε στο καυτό τηγάνι και το σπρώχνουμε με το πίσω μέρος της παλάμης του χεριού μας να απλώσει στο τηγάνι. Βουτάμε τακτικά τα δάκτυλά μας στο νερό αφενός για να μην καούμε και αφετέρου για να διευκολύνουμε το άπλωμα της πίτας στο τηγάνι, όσο γίνεται χωρίς να την σπάσουμε.

Πρέπει να γίνει λεπτή αλλά όχι σαν κρέπα. Την γυρίζουμε από την άλλη πλευρά και την αφήνουμε να ψηθεί χωρίς βέβαια να βάλουμε νερό αυτή τη φορά. Βγάζουμε την πρώτη πίτα, προσθέτουμε αν χρειάζεται πάλι λάδι σε σταγόνες ή μ’ ένα πινέλο και συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μας.

Β. Ο εύκολος τρόπος:

Κάνουμε το ζυμάρι λίγο πιο σφικτό, ίσα να κολλάει στα ακροδάκτυλα και το αφήνουμε να ξεκουραστεί. Παίρνουμε μια ποσότητα όπως παραπάνω εγκλωβίζουμε στο εσωτερικό του τη μυζήθρα που δεν είναι απαραίτητο να είναι τώρα ζυμωμένη γιατί η ζύμη είναι πιο σφικτή και δεν ενσωματώνονται εύκολα.

Πατάμε το πιταράκι μας να γίνει επίπεδο και το αφήνουμε στην άκρη. Τελειώνουμε με όλα τα υλικά μας βάζοντας τα πιταράκια το ένα πάνω στο άλλο και ανάμεσα τους χαρτί ψησίματος ή πάνω σε μια βαμβακερή πετσέτα αλευρωμένη , σε μια στρώση.

Την ώρα που θέλουμε να σερβίρουμε τις πίτες μας ή λίγο πριν, τις ψήνουμε με τον ίδιο τρόπο , δηλαδή βουτώντας τα χέρια μας στο νερό για να απλώσουμε τη ζύμη στο τηγάνι.

Σε κάθε περίπτωση, σερβίρουμε με μέλι και κανέλα ή με πετιμέζι ή με κάποιο άλλο σιρόπι.

Παρατηρήσεις:

1)Το παραδοσιακό ζυμάρι για τις νεράτες μυζηθρόπιτες δεν περιέχει φουσκωτικά (μπέικιν, μαγιά κλπ) . Τελευταία κάποιοι βάζουν μπέικιν. Εγώ δεν το συνιστώ.

2)Μπορούμε να ετοιμάσουμε πιο μπροστά από την ώρα σερβιρίσματος τις πίτες μας αλλά θα χάσουμε λίγη από τη νοστιμιά τους…

3)Μπορεί να φαίνονται ζόρικες, αλλά σας βεβαιώνω ότι είναι πανεύκολες. Οι πιο αρχάριες νοικοκυρές ας χρησιμοποιήσουν περισσότερο αναλογικά ζυμάρι από την μυζήθρα ώστε να έχουν περιθώριο να απλώσουν την πίτα τους στο τηγάνι χωρίς να σπάσει.

4)Τις νεράτες μυζηθρόπιτες δεν τις διατηρούμε στην κατάψυξη γιατί τότε δεν θα είναι νεράτες! Αν θέλετε να διατηρήσετε στην κατάψυξη πίτες με ξινομυζήθρα, μπορείτε να φτιάξετε σαρικόπιτες ή αγνιόπιτες.

Πηγή:Cretangastronomy.gr

ΠΙΣΩ